Art banking jest usługą obejmującą profesjonalne doradztwo przy zakupie dzieł sztuki, które coraz częściej traktowane są jako aktywa inwestycyjne. Podczas gdy rynek art bankingu na świecie osiągnął już stabilną pozycję, jego polski odpowiednik wciąż walczy o uznanie i utworzenie stałych ram współpracy między światem sztuki a światem finansów. Na podstawie przeprowadzonych ankiet dokonano analizy działalności polskich banków na rynku sztuki oraz ich roli w upowszechnianiu wiedzy o rynku sztuki.

Głównym tematem niniejszej pracy magisterskiej jest działalność rosyjskich kobiet artystek po Rewolucji Październikowej. Badania historyczno-artystyczne poprzedza wstęp z zakresu socjologii przybliżający realia, z którymi przyszło zmagać się kobietom na granicy wydarzeń z 1917 roku. Na przykładzie działalności teatralnej, plakatu propagandowego, porcelany propagandowej, a także projektowania przemysłowego przeanalizowano stopień upolitycznienia rosyjskiej sztuki autorstwa kobiet. Praca oferuje spojrzenie na rosyjską awangardę, konstruktywizm oraz produktywizm z perspektywy feministycznej.

Celem pracy jest prezentacja i analiza elementów architektonicznych współtworzących założenia klasztorne franciszkanów reformatów czeskiej prowincji św. Wacława na Śląsku, które mając proweniencję antyczną, w dobie baroku poddane zostały przekształceniom i reinterpretacjom. Analizie poddano kościoły i klasztory reformackie z 10 śląskich miast, uwzględniając historyczno-kulturowy kontekst ich powstania oraz wynikającą z zakonnego ustawodawstwa i lokalnych standardów budowlanych specyfikę architektoniczną.

Wyposażenie kościoła podominikańskiego pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Ząbkowicach Śląskich, ukształtowane w wyniku długiej i burzliwej historii, prezentuje interesujące i bogate artystycznie formy. W niniejszej pracy podjęto próbę analizy oraz rekonstrukcji pierwotnego wystroju barokowego, na który składają się: ołtarz główny, ambona, stalle zakonne, ławy dla wiernych oraz rzeźbiarska Grupa Ukrzyżowania. Ze względu na zdziesiątkowanie barokowego wyposażenia wskutek zawieruch dziejowych zdecydowano się na włączenie do pracy również zespołu barokowych figur świętych dominikańskich, znajdujących się dawniej przed kościołem. Wyposażenie kościoła pw. Podwyższenia Krzyża Świętego prezentuje dobry poziom artystyczny. Wraz z charakterystycznym dla zakonów dominikańskich programem ikonograficznym wpisuje się do grupy interesujących dzieł sztuki barokowej na Śląsku.

Przedmiotem mojej pracy licencjackiej jest barokowy ołtarz główny mieszczący się w kościele pw. św. Jana Chrzciciela w Jeleniej Górze - Cieplicach. Przeprowadziłam wnikliwą analizę literatury przedmiotu zarówno polsko jak i niemieckojęzycznej. Wyodrębniłam istotne zagadnienia dotyczące retabulum i wmontowanego weń obrazu oraz zanalizowałam literaturę pod ich kątem. Następnie zarysowałam historię kościoła , w którym znajduje się będące przedmiotem mojej pracy barokowe retabulum. Poruszyłam problemy związane z pochodzeniem obrazu z ołtarza głównego. Dokonałam szczegółowego opisu retabulum oraz obrazu. Przeprowadziłam analizę stylowo-formalną oraz porównawczą. Doprecyzowałam datowanie ołtarza głównego. Zanalizowałam cały obiekt na płaszczyźnie ideowej.

Niniejsza praca poświęcona jest ołtarzowi Anioła Stróża autorstwa Matthiasa Steinla przeniesionego w 1848 r. z kościoła klasztornego Wniebowzięcia NMP w Lubiążu do kościoła pw. św. Jana Chrzciciela w Prochowicach. W pracy przedstawiony zostanie stan badań, szczegółowy opis nastawy ołtarzowej wraz z umieszczonym w niej pierwotnie obrazem Anioła Stróża autorstwa Michaela Leopolda Willmanna. Poruszony zostanie także problem oryginalnego wyglądu ołtarza, poddanego przeróbkom w trakcie adaptacji do wnętrza prezbiterium prochowickiej świątyni, jak i bardziej nieuzasadnionym modyfikacjom w późniejszych czasach. Ponadto podniesiona zostanie kwestia lokalizacji retabulum w cysterskiej świątyni w Lubiążu. W rozwiązaniu tych problemów pomocna jest archiwalna dokumentacja fotograficzna.

Praca jest monografią pałacu w Rząśniku (woj. dolnośląskie). Celem pracy jest zebranie i omówienie źródeł oraz dotychczasowego stanu badań. Ponadto zostaje opisana historia miejscowości, a także samego pałacu, co prowadzi do rekonstrukcji jego barokowej bryły. Dokonano również analizy stylistycznej, dzięki której możliwe jest scharakteryzowanie twórczości architekta Martina Frantza, a zestawienie pałacu z innymi obiektami pozwoliło na ustalenie jego rangi na tle architektury barokowej na Śląsku.

Bielsko i Biała około 1900 roku były wyjątkowymi miejscowościami leżącymi na pograniczu dwóch prowincji ówczesnych Austro-Węgier: Śląska Austriackiego i Galicji. Mimo swoich niewielkich rozmiarów zaskakiwały wielkomiejskimi aspiracjami i wysokim poziomem architektury. Przejawiało się to nie tylko w powstających w owym czasie budowlach, lecz także w próbie sporządzenia przemyślanego planu rozwoju urbanistycznego. Pierwszy rozdział pracy poświęcony zostały przedstawieniu Bielska przełomu XIX i XX wieku. Opisana została historia miasta ze szczególnym uwzględnieniem zróżnicowania społecznego oraz innych czynników decydujących o jego rozwoju, takich jak przemysł i kolej. Rozdział drugi zawiera właściwą analizę urbanistyczną miasta wraz z krótkim opisem najważniejszych obiektów architektonicznych, uwzględniając warunki topograficzne, historyczne i społeczne. Pokazuje również związki architektury Bielska z Wiedniem. Podobnie przedstawiona została historia i urbanistyka Białej. Ostatni rozdział poświęcony został planowi regulacyjnemu Bielska autorstwa Maksa Fabianiego. Po krótkim scharakteryzowaniu środowiska architektów i urbanistów wiedeńskich (m.in. Camilla Sitte i Otto Wagnera) zostaje przedstawiona sylwetka Fabianiego i jego wcześniejszego planu regulacji urbanistycznej Lublany, po których następuje dokładna analiza planu Bielska oraz próba jego odczytania.

Praca przedstawia historię życia i dorobku artystycznego, jednego z głównych kolorystów w Polsce - Jana Cybisa (1897-1972). Pokazuję na wybranych przykładach ewolucję drogi twórczej od lat 1921-1972. Na podstawie dokładnej biografii i katalogu wystaw, można prześledzić kluczowe momenty w dziejach sztuki w Polsce i na świecie, od postimpresjonizmu po socrealizm.

Niniejsza praca jest pierwszym monograficznym opracowaniem budynku dawnej strzelnicy w parku pałacowym w Gorzanowie. Składa się ona z kilku części, a więc ze stanu badań dotyczącego strzelnicy, opisu obecnego wyglądu budynku oraz dwóch rozdziałów poświęconych historii zarówno Gorzanowa, jak i samego założenia pałacowo – parkowego. Następnie autorka próbowała zrekonstruować wygląd strzelnicy podczas kolejnych przebudów oraz przybliżyć prawdopodobne wzorce dla tych przemian. Ostatni, czwarty rozdział, poświęcono rewitalizacji dawnego budynku strzelnicy w Gorzanowie i jego przeobrażeniu w pijalnię wody źródlanej.

W pracy pt. "Camille Claudel i August Rodin. Artystyczne kontrowersje i koincydencje", autorka prezentuje pozycję artystów w sztuce francuskiej i europejskiej XIX - XX wieku oraz problematykę relacji między tytułowymi bohaterami. Zasadniczą część utworu rozpoczyna stan badań, który jest identyfikacją artystów oraz wyodrębnia istotne publikacje użyte w pracy. Praca uwzględnia rozdziały poświęcone życiu artystów i ich indywidualnym stylom. Dodatkowo, została poruszona problematyka dominującego wówczas akademizmu, a także erotyzmu obecnego w pracach Augusta Rodin. Ponadto, autorka pracy na przykładzie Camille Claudel, ukazuje ograniczenia kobiet panujące w XIX wieku oraz postawę rzeźbiarki względem feminizmu. Utwór finalizują rozważania dotyczące geniuszu artystów.

Przedmiotem prezentowanej pracy magisterskiej jest charakterystyka architektury pompejańskiej, w szczególności budowli powstałych w okresie od schyłku Republiki do wczesnego Cesarstwa Rzymskiego, ponieważ budowli z tego okresu zachowało się w mieście najwięcej - Wezuwiusz zniszczył miasto w początkach okresu Cesarstwa. W niniejszej pracy podjęto też próbę wyodrębnienia najważniejszych cech sztuki pompejańskiej, z naciskiem na architekturę, osadzonej w kontekście kultury starożytnych mieszkańców miasta. Szczególną uwagę zwrócono na budownictwo mieszkalne i charakterystykę typowego wyglądu pompejańskiej budowli mieszkalnej. Jako pierwsza zostanie omówiona historia wykopalisk prowadzonych na terenie Pompejów oraz Herkulanum, a także kalendarium zawierające daty najważniejszych wydarzeń. Herkulanum było pierwszym odkrytym miastem, spośród wszystkich zasypanych przez Wezuwiusza, a także pierwszym, w którym rozpoczęto prace wykopaliskowe. Jako istotny element archeologicznej historii całego terenu, Herkulanum musiało pojawić się w poniższym rozdziale. Następnie opisano historię samego miasta, w której wyszczególniono okresy zasiedlenia Pompejów przez różne ludy oraz przełomowe momenty w historii miasta. Kolejny rozdział to zasadnicza część pracy o tytule “ Architektura Pompejów jako przykład rzymskiej zabudowy miejskiej”. W jego pierwszej części zostanie omówiona struktura miasta, w tym typy zabudowań występujących w jego poszczególnych obszarach, układ ulic oraz przebieg murów obronnych. Opisana została także znamienna dla Rzymian infrastruktura wodno - kanalizacyjna oraz inne sposoby pozyskiwania i przechowywania wody. Następnie omówiono grobowce i obszary cmentarne, ich położenie względem miasta oraz wygląd. Kolejny fragment pracy został poświęconym technikom budowlanym. Pojawiają się w nim najczęściej wykorzystywane przez Rzymian wątki architektoniczne oraz obraz zmian na przestrzeni lat w stosowaniu różnego rodzaju materiałów budowlanych. Następna część jest charakterystyką budownictwa pompejańskiego, w której omówione zostaną najważniejsze części miasta, takie jak forum czy dzielnica teatralna, a także poszczególne budowle, między innymi świątynie, bazylika, hale targowe, teatry, amfiteatr i termy. Jak już wyżej wspomniano prócz budynków użyteczności publicznej szczegółowo omówione zostało budownictwo mieszkalne z wyszczególnieniem kilku wyróżniających się domów prywatnych w typie domusu, willi i insuli. Jak wcześniej wspomniano, nie można omawiać architektury pompejańskiej, bez odniesienia się do dekoracji wnętrz, dlatego tematem następnego rozdziału jest wyposażenie i dekoracja domów mieszkalnych. Opisano tam wygląd mebli używanych w Pompejach, a także omówiono kolejne style malarstwa pompejańskiego wraz z przykładami charakterystycznymi dla każdego z nich.

Praca dyplomowa stanowi krótki przegląd dzieł z terenów Śląska, niekiedy również europejskich, w których skupiono się na ukazaniu przemocy i cierpienia. W pracy kolejno zostały omówione: krucyfiksy mistyczne, cykle pasyjne, obraz łotrów i oprawców, piety, cykle Boleści Marii, męczeństwo świętych oraz rola przemocy i cierpienia w duchowości. Został również omówiony wpływ poszczególnych dzieł na ówczesnego odbiorcę.

Praca opisuje główne zagadnienia cmentarzy, które znajdowały się na terenie województwa tarnopolskiego II Rzeczypospolitej. Autor opisuje temat w ujęciu przede wszystkim okresu od końca XVIII w. do ok. 1945 roku z uwzględnieniem poprzednich okresów historycznych oraz stanu obecnego. W pracy zostały przedstawione najważniejsze kwestie dotyczące historii, wyglądu i rozwoju nekropolii w okolicach Tarnopola. Autor ujął zagadnienie głównie w rozdziały, które dotyczą całego terytorium z licznymi przykładami cmentarzy. Rozdziały dotyczą m. in. działalności kamieniarzy, kaplic na cmentarzach, zieleni czy spraw konserwatorskich. Zostały opisane dokładniej jako przykłady cmentarze na terenie miasta Kopyczyńce i Tarnopol. W pracy zostały szeroko użyte źródła archiwalne i drukowane z wielu krajów i w wielu językach oraz najnowsza literatura polska oraz zagraniczna. Praca daje możliwość zapoznania się z najważniejszymi aspektami nekropolistyki na terenie województwa tarnopolskiego II Rzeczypospolitej w odniesieniu do obszaru, wyznań, religii, a także poszczególnych kwestii jak grobownictwo wojskowe czy sztuka.