prof. dr hab. Maciej Gołąb

02 Listopad, 2017

 

Muzykolog, profesor nauk humanistycznych. Pracę doktorską na temat Teoria i jej kompozytorskie aspekty w muzyce dwunastotonowej I połowy XX wieku obronił na Wydziale Historycznym UW w 1981 (promotor: prof. dr hab. Józef Chomiński). Habilitował się tamże w 1990 m. in. na podstawie rozprawy Chromatyka i tonalność w muzyce Chopina. W 1999 roku otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych. Od 1991 profesor nadzwyczajny, a od 2005 profesor zwyczajny w Instytucie Kulturoznawstwa (WNHiP, UWr). W latach 2015-2018 członek Komitetu Nauk o Sztuce PAN. Wypromował ponad dziesięciu doktorów na UW, UWr i w Instytucie Sztuki PAN. Kierownik następujących grantów: „Przemiany stylu Chopina” (UW, 1991-1993), „Józef Koffler” (UWr, 1993-1995), „Metateoria analizy muzycznej” (UW, 1998-2001), „Muzyczna moderna w XX wieku” (UWr, 2012).

Zajmuje się muzyką w kulturze, a w szczególności historią i teorią muzyki XIX i XX wieku, chopinologią oraz metodologią badań muzykologicznych. Autor ponad 160 artykułów naukowych oraz następujących książek: Dodekafonia (Bydgoszcz 1987), Chromatyka i tonalność w muzyce Chopina (Kraków 1991; wyd. niem. Kolonia 1995), Józef Koffler (Kraków 1995; wyd. ang. Los Angeles 2004), Spór o granice poznania dzieła muzycznego (Wrocław 2003; wyd. ang. Frankfurt am Main 1998), Józef Michał Chomiński (Wrocław 2008), Muzyczna moderna w XX wieku (Wrocław 2011; wyd. ang. Frankfurt am Main 2016), Twelve Studies in Chopin (Frankfurt am Main 2014). Redaktor następujących publikacji: Przemiany stylu Chopina (Kraków 1993), Muzykologia we Wrocławiu (Wrocław 2005), Chopin w kulturze polskiej (Wrocław 2009). Laureat Nagrody Indywidualnej Ministra Edukacji Narodowej (2004). W 2012 roku odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.